Celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych. Świadczenie to przysługuje matce, ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka do dnia ukończenia przez dziecko 18. roku życia w wysokości 500 zł miesięcznie.
Świadczenie wychowawcze w wysokości 500 zł rodzice otrzymają niezależnie od dochodu na drugie i kolejne dzieci do ukończenia przez nie 18. roku życia. W przypadku rodzin z dochodem poniżej 800 zł netto na osobę wsparcie otrzyma także na pierwsze lub jedyne dziecko. Dla rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym kryterium dochodowe wynosi 1200 zł netto.
Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:
1) dziecko pozostaje w związku małżeńskim,
2) dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej,
3) członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym charakterze do
świadczenia wychowawczego.
Ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego oraz jego wypłata następują na wniosek matki, ojca, opiekuna faktycznego dziecka albo opiekuna prawnego dziecka. Do wniosku dołącza się stosowne dokumenty potwierdzające spełnienie warunków przyznania lub ustalenia wysokości świadczenia wychowawczego. Pracownicy organu realizującego tę ustawę będą szczegółowo informować świadczeniobiorców o wymaganych dokumentach przy wydawaniu wniosków.
Wniosek wraz z załącznikami może być składany drogą elektroniczną za pomocą systemu teleinformatycznego.